YOHAKU – WARSZTAT TAŃCA BUTOH – Sylwia Hanff
11 lutego 2017, SOBOTA, godz. 19.00-21.30
Sobotnie, wieczorne butoh-medytacje. No chyba, że będzie sobotnie butoh-party. Zapraszam!
YOHAKU to pusta przestrzeń w ikebanie, „przestrzeń nie zarysowana” w technice drzeworytu.
„Wniknięcie. To, co niewidoczne, ukryte bywa w szparach, szczelinach, pęknięciach prowadzących w głąb, pod powierzchnię, na drugą stronę rzeczywistości. Tej samej jednak. […] Patrząc nie tylko wydobywamy obserwowaną rzeczywistość, ale również budzimy.” J.Brach-Czajna, Szczeliny istnienia.
W zalewie różnych metod pracy z ciałem, istota butoh zaczyna się zacierać. Butoh zaczyna być mylone i mieszane z ruchem autentycznym i metodami terapii tańcem. I choć zawiera w sobie te aspekty, to wykracza daleko dalej… Zachodni współczesny, racjonalny, sceptyczny umysł często boi się duchowości i “metafizyki”. Dlatego o pracy z ciałem “łatwiej” myśleć w kategoriach psychologicznych. Ale butoh powstało z umysłowości, duchowości Wschodu i zachodniej tęsknoty za utraconym połączeniem ciało- duch. Dlatego zapraszam na ten warsztat.
BUTOH PIERWOTNEJ PRZESTRZENI
Powietrze pulsuje życiem. Taniec wydarza się i jest wszechświatem. Bycie. Każda cząstka ciała jest Źródłem.
Totalność istnienia. Wnętrze zewnętrza, zewnętrze wnętrza. Czująca pustka. Dźwięk wewnętrznej ciszy.
Niewidzialne Widzialnego. Shin – centrum wewnętrznej przestrzeni, Yohaku – szczeliny istnienia, Hokotai – chodzące ciało – jeden krok miedzy życiem i śmiercią, Mu – Pustka, Mudra – ciało jest formą przejawiania się przestrzeni, Nie-Obecność, Śniące ciało, Ciało początkującego. Porzucenie uzasadnień przeraża, ponieważ
podważa podstawy ego. Otwartość na „mowę” pól zmysłowych. La chair – cielesna tkanka świata – cielesna tkanka ciała. Tkanka cielesności jest „żywiołem” Bytu. Transgresje. Wprowadzam świat pomiędzy warstwy mojego ciała, wprowadzam moje ciało pomiędzy warstwy każdej rzeczy i świata.
W tańcu butoh każdy gest – powolny i wysublimowany, choć nie-doskonały, nie-dopełniony, gest zawieszony pomiędzy widzialnym i niewidzialnym, jak wiersz haiku, staje się wydarzeniem egzystencjalnym i próbą uchwycenia momentu zjawiskowej ulotności, odsyłając jednocześnie do ukrytego bezmiaru niezjawiskowej Pustki.
BUTOH – kontrkulturowa forma współczesnego tańca, która narodziła się w Japonii na przełomie lat 50 i 60 XX w. Zrywa z kanonami tradycyjnej sztuki, nie tylko japońskiej. Inspiracją były też ekspresjonizm, koncepcja teatru okrucieństwa Antonin’a Artaud’a, filozofia Nietzsche’go, pisma Bataille’a, twórczość Genet’a. Odwołuje się do ludowej estetyki brzydoty, sam w sobie jest rytuałem wyzwalającym wewnętrzną energię i eksplorującym mroki podświadomości. Z premedytacją ukazuje zakazane dotąd obszary życia.
Butoh to taniec, którego istotą jest poszerzona percepcja ciała wyzwolonego z automatyzmów codzienności, poszukiwanie tego, co autentyczne w ciele, tajemniczego piękna, otwarcie na kontakt z
Jaźnią i jedność Uniwersum w jego wiecznym cyklu życia i śmierci. Butoh jest stanem jedności umysłu-ciała umożliwiającym subtelne odczuwanie świata wewnętrznego i zewnętrznego, to czyste doświadczenie zmieniających się stanów istnienia. Tancerz, istniejąc na krańcach czasu, otwiera przestrzeń, w której ujawniają się rzeczy niewidzialne.
Sylwia Hanff – pionierka i najbardziej rozpoznawalna tancerka butoh w Polsce. Uczyła się u największych mistrzów butoh (Ko Murobushi, Daisuke Yashimoto, Carlotta Ikeda, Yoshito Ohno oraz Atsushi Takenouchi, Tadashi Endo, Ken Mai, Kan Katsura i inni); performerka teatru fizycznego, instruktorka improwizacji tańca i
symboliki ciała, nauczycielka jogi i medytacji; tańca współczesnego i orientalnego uczyła się na wielu międzynarodowych festiwalach i warsztatach tańca w Polsce, Niemczech i Wielkiej Brytanii; brała udział w międzynarodowych projektach tanecznych; była aktorka zespołu Warszawskiego Teatru Pantomimy, 10 lat współpracowała z Teatrem Narodowym i Operą Narodową; współpracuje z teatrami fizycznymi i eksperymentalnymi; mgr filozofii UW; menadżerka kultury – od wielu lat organizuje wydarzenia butoh; od kilkunastu lat prowadzi warsztaty pracy z ciałem i medytacji w ruchu. Od 2002 r. prowadzi Teatr Limen Butoh, stworzyła kilkanaście autorskich spektakli solowych i zespołowych oraz wiele etiud i improwizacji.
Została opisana w książce „Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy” Magdaleny Zamorskiej i The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland, Jadwigi Majewskiej. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
www.limenbutoh.net https://www.facebook.com/limenbutoh
“[…] pierwszy raz usłyszałam o butoh i zobaczyłam performans (Sylwia Hanff – 9 ptaków Natsukashii). To przypomniało mi moment, w którym po raz pierwszy zobaczyłam ogromny ocean: słowa nie były potrzebne, żeby zrobić na mnie wrażenie, żebym mnie poruszyć i pozwolić zrozumieć, o czym to jest. Po prostu oglądałam, bez myślenia o historii, która się za tym kryje – patrzyłam na ludzkie ciało poddane wpływowi natury i zmieniające się w coś ponadnaturalnego. Odniosłam wrażenie, że ten performans był wyrazem czegoś najważniejszego dla nas wszystkich, co nie może zostać nazwane słowami. W ten sposób,
[…] poszłam na warsztat butoh […]. Po prostu nie mogłam się oprzeć, chciałam jeszcze raz doświadczyć czegoś podobnego. I doświadczyłam, w kompletnie niespodziewany i cudowny sposób.” Julia, Wiedeń/Austria
„Zbliżyłam się do siebie; piorunujące doświadczenie: umrzeć i odrodzić się w nowym, nieznanym ciele – porażająco pozytywna inspiracja, prowadząca fantastyczna i dobrze, że robi to, co robi” Dorota, Warszawa
„Charyzmatyczna prowadząca, która nie tylko wzbudza zaufanie, ale sama także potrafi zaufać i ukazać siebie, swoją pierwotną cząstkę…” Ania, Płock
Zapisy i informacje: Sylwia Hanff, tel. +48 607640208 email limenbutoh@wp.pl
Opłata: 70 zł (przedpłaty, informacje drogą mailową)
Kiedy: 11 lutego 2017, SOBOTA, godz. 19.00-21.30
ZAPRASZAMY! 🙂